Lekarze dzielą poród na cztery odrębne okresy.
Pierwszy okres porodu służy "reorganizacji macicy" w taki sposób, by ze szczelnie zamkniętego worka stała sie otwartym kanałem, przez który dziecko może wydostać się na zewnątrz. Sam ten kulminacyjny moment przypada na drugi okres - aktywnego parcia i w efekcie narodzin dziecka. Okres trzeci to wydalenie tzw. popłodu, czyli łożyska i błon płodowych. Okres czwarty to pierwsze godziny rekonwalescencji matki po porodzie.
Okres pierwszy
Zjawiska i doznania
W pierwszym okresie porodu szyjka macicy rozluźnia się, skraca i cienieje, a jednocześnie jej ujście zewnętrzne otwiera się na całą szerokość, umożliwiającą wypuszczenie dziecka na zewnątrz. Coraz krótsza i cieńsza szyjka powoli zaciera sie niemal całkowicie i wtapia w dolną część trzonu. Proces ten trwa od kilkunastu godzin do nawet kilku dni. Na szczęście znaczna jego część dokonuje się w toku łagodnych, niebolesnych i nieregularnych skurczów, niemal niezauważalnych dla kobiety.
Drugim elementem przygotowania szyjki macicy do porodu jest rozwieranie się jej ujścia zewnętrznego. Rozwarcie liczy się w centymetrach lub w szerokościach palców. rozwarcie czterocentymetrowe uważane jest z reguły za wskazanie do przyjęcia rodzącej do szpitala. Rozwarcie następuje początkowo bardzo powoli, zwłaszcza u kobiet rodzących po raz pierwszy, czyli tzw. pierwiastek O pełnym rozwarciu mówi sie, gdy średnica ujścia macicy osiągnie dziesięć centymetrów. Oznacza to zarazem zakończenie pierwszego okresu porodu. Macica jest całkowicie przygotowana do wydalenia dziecka, a rodząca wkracza w okre skurczów partych.
Co robić w pierwszym okresie porodu:
- Wykorzystać każdą okazję do odpoczynku. We wczesnej fazie porodu warto maksymalnie odprężać się między kolejnymi skurczami.
- Oddychać. Wykorzystaj na oddychanie przerwy między skurczami. Wciągaj powietrze przez nos jak najgłębiej do płuc i wydychaj przez zaciśnięte wargi.
- Ruszać się. Ruch pobudza mózg do wydzielania endorfin, naszych naturalnych środków przeciwbólowych i uspokajających.
- Często oddawać mocz. Popijaj wodę między skurczami, aby uzupełnić jej utratę przez skórę i płuca. Pamiętaj jednak o częstym oddawaniu moczu, ponieważ pełny pęcherz zajmuje zbyt wiele miejsca w ciasnej miednicy i może być przeszkodą na drodze zastępowania dziecka ku dołowi.
Większość kobiet w tym okresie dociera do kresu wyczerpania fizycznego i psychicznego. Mają wrażenie, ze za chwilę umrą, błagając o środki przeciwbólowe. W rzeczywistości najbardziej potrzebują wsparcia psychicznego, słów otuchy, uznania za całą dotychczasową pracę i zapewnień, że dobiega ona końca i że już wkrótce będą miały dziecko w objęciach.
