Nerw twarzowy to siódmy nerw czaszkowy, należący do nerwów obwodowych człowieka. Dzieli się na kilka gałęzi – skroniowe, jarzmowe, policzkowe, brzeżną żuchwy i szyi. Unerwia mięśnie twarzy, ślinianki, błonę węchową nosa, dwie trzecie przednie języka, podniebienia miękkiego i twardego, a także małżowinę uszną i obszar za uchem.
Co może być przyczyną porażenia nerwu twarzowego?
Porażenie nerwu twarzowego to objaw towarzyszący wielu chorobom, nie tylko neurologicznym. Można go zaobserwować w takich dolegliwościach jak:
- choroby zakaźne (półpasiec, mononukleoza, ospa wietrzna, wirus opryszczki, kiła, choroba z Lyme, świnka)
- grzybice, parazytozy, infekcje bakteryjne
- urazy kości czaszki, twarzy, uszu
- uszkodzenie po zabiegu neurochirurgicznym
- urazy na skutek zmian ciśnienia powietrza
- nowotwory (białaczki, perlak, mięsak, oponiak)
- schorzenia kości (choroba Pageta, osteoporoza)
- choroby nerwowe (stwardnienie rozsiane, stwardnienie zanikowe boczne)
- cukrzyca, porfirie
- idiopatyczne – bez uchwytnej przyczyny (samoistne porażenie Bella)
Jak wygląda to porażenie?
Porażenie nerwu twarzowego może manifestować się bardzo subtelnie i zupełnie nie zwracać naszej uwagi.
Do takich mało wyrażonych symptomów zalicza się np. zmniejszone mruganie powiekami, nieznacznie upośledzone wydzielanie łez lub łzawienie, pogorszenie czucia smaku, nadwrażliwość na dźwięki, zmniejszone wydzielanie śliny.
Silniejsze objawy to przykładowo unieruchomienie połowy twarzy, asymetria połowy twarzy, kłopoty z mimiką, opadanie powiek, osłabienie funkcji języka, opadanie kącika ust, uniesienie łuku brwiowego.
Co robić?
Gdy poczujemy, że coś nie tak dzieje się z naszą twarzą i wcześniej wymienionymi strukturami, warto dla świętego spokoju udać się do lekarza rodzinnego. On w zależności od potrzeby skieruje nas do lekarza neurologa lub neurochirurga. Leczenie porażenie może przebiegać farmakologicznie i chirurgicznie. Dobiera się je po identyfikacji przyczyn porażenia. Zwykle jest ono odwracalne, co też zależy od etiologii i stopnia porażenia. Powrót do normalnego stanu może trwać do kilku tygodni. Nieoceniona jest w leczeniu rehabilitacja. Istnieją różne zabiegi fizykoterapeutyczne pomagające złagodzić porażenie, np elektroforeza. Niestety zdarza się, że na trwałe pozostaje asymetria twarzy.
Jakie czynniki mogą jeszcze wpłynąć na porażenie nerwu twarzowego?
Wszystkie wyżej wymienione stany chorobowe i jeszcze inne, są głównymi czynnikami ryzyka porażenia nerwu twarzowego. Uważa się, że przemęczenie, życie w ciągłym stresie, osłabienie odporności, niedobory witaminowe, mogą mieć istotny wpływ na uwydatnienie się tego objawu.
Profilaktyka porażenia nerwu siódmego, to oczywiście zapobieganie chorobom, których jest on objawem. Jednak na dobrą sprawę, współczesny człowiek non stop jest narażony na wiele nieprzyjaznych bodźców: bezsenność, zmęczenie, bezustanne napięcia i nerwy, więc z tą profilaktyką jest różnie, a nawet praktycznie ona nie istnieje.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
