Festiwal odbędzie się w Centralnym Basenie Artystycznym, który zostanie przystosowany do potrzeb tancerzy. Tutaj uczestnicy festiwalu będą mieszkać, integrować się i przede wszystkim tańczyć. Część warsztatów odbędzie się także w przestrzeni miejskiej. Zależy nam, aby jak najwięcej osób miało możliwość zapoznania się z techniką improwizacji kontaktowej, dlatego warsztaty będą odbywały się w różnych miejscach w Warszawie, a wieczorne sesje będą otwarte dla mieszkańców – wyjaśnia Anna Wyganowska, organizatorka festiwalu. Formuła festiwalu umożliwia uczestnictwo zarówno zaawansowanym tancerzom, jak i tym, którzy dotychczas nie mieli nic wspólnego z żadną formą tańca.
Czym jest improwizacja kontaktowa?
To taniec, którego prekursorem jest Steve Paxton, amerykański tancerz i choreograf. Improwizacja kontaktowa odwołuje się do takich form kontaktu jak branie w objęcia, przyciąganie, wspieranie, pantomima. Improwizacja kontaktowa najczęściej rozgrywa się w duecie, ale tancerze mogą tworzyć także większe grupy. Taniec jest spontaniczny, kreatywny, jego formy powstają bez planowania. Nie ma w nim przewidywalności i utartych schematów ruchowych. Paulina Święcańska, organizatorka festiwalu, a zarazem instruktorka improwizacji kontaktowej mówi: Ta forma tańca to gra z nieskończonymi możliwościami. Każdy taniec to podróż w nieznane i rodzaj dynamicznej medytacji. Ciało staje się narzędziem poszukiwań i odkrywania możliwości, płynących z nieustannie zmieniającego się punktu kontaktu między partnerami oraz oddziaływania między nimi prawa grawitacji, siły pędu i interakcji. Taniec wyzwala kreatywność, rozwija umiejętność komunikacji niewerbalnej, pogłębia zaufanie do siebie i innych. Jest źródłem dziecięcej radości i wolności.
