Amália da Piedade Rodrigues urodziła się 1 lipca 1920 roku w Lizbonie, zmarła w tym samym mieście w 1999 roku. Pochodziła z ubogiej rodziny, zamieszkałej w nadrzecznej dzielnicy miasta. Jej artystyczna droga rozpoczęła się od występów w Retiro da Severa, w szczycie kariery miała u swych stóp paryską Olimpię, londyński Savoy i nowojorski Lincoln Center. Film cieszył się ogromnym zainteresowaniem krytyków i publiczności, choć został skrytykowany przez rodzinę Rodrigues. Uznali go, bowiem za zbyt kontrowersyjny.
FADOS To pełne pasji i lamentu XIX-wieczne pieśni, które stanowią wspólną spuściznę Portugalczyków. To melancholijna pieśń, wykonywana przez jednego wokalistę przy akompaniamencie dwóch gitar. Twórczość Amalii Rodrigues przyczyniła się do powstania wybitnego dzieła Fados w reżyserii Carlosa Saury.
Odkryłem Fado poprzez filmy z Amalią Rodrigues. Jej pieśni naznaczyły moje powojenne dzieciństwo w Madrycie, podobnie jak pieśni Imperio Argentiny i tanga Carlosa Gardel. W czasie tych lat budzenia się, te dźwięki zapisywały się głęboko w mojej pamięci. Dlatego właśnie Fado tak naprawdę zawsze było blisko mnie. Po raz pierwszy odwiedziłem Portugalię w późnych latach pięćdziesiątych w drodze do Lizbony. Portugalia wydawała mi się wtedy ponurym krajem z bardzo miłymi, ale smutnymi ludźmi. W radiu od czasu do czasu można było usłyszeć piękny, niepowtarzalny głos Amalii Rodrigues.
Carlos Saura
1
z
9
"Amalia. Królowa Fado"
2
z
9
"Amalia. Królowa Fado"
3
z
9
"Amalia. Królowa Fado"
4
z
9
"Amalia. Królowa Fado"
5
z
9
"Amalia. Królowa Fado"
6
z
9
"Amalia. Królowa Fado"
7
z
9
"Amalia. Królowa Fado"
8
z
9
"Amalia. Królowa Fado"
9
z
9
