Co piąte dziecko w Polsce moczy się w nocy. Prowadzona na zlecenie Huggies DryNites® akcja ma na celu przełamanie społecznego tabu i propagowanie właściwych metod postępowania z dziećmi zmagającymi się z problemem moczenia nocnego.
W opracowanym na zlecenie Huggies DryNites® programie skoncentrowano się zarówno na medycznym jak i na emocjonalnym aspekcie problemu moczenia. Program "Moczenie nocne. Nie strach się bać" opracowany został na podstawie badań przeprowadzonych na zlecenie Huggies wśród lekarzy pediatrów. Wyniki badań wraz z komentarzami ekspertów zaprezentowane zostały środowisku medycznemu podczas cyklu spotkań zorganizowanych wspólnie z regionalnymi oddziałami Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego.
Program "Moczenie nocne. Nie strach się bać" opracowany został w odpowiedzi na niepokojące statystyki nocnego moczenia u dzieci. W Polsce moczy się około 300 000 dzieci w wieku pomiędzy 4. a 10. rokiem życia, tj. co 5. dziecko. Jest to najczęstsza po alergiach przewlekła dolegliwość występująca u dzieci.
Moczenie polega na mimowolnym i bezwiednym oddawaniu moczu w czasie snu. Lekarze rozróżniają dwa rodzaje tego schorzenia. Najczęściej spotykana postać określana jest jako moczenie izolowane lub pierwotne. Jego przyczyną - w dużym uproszczeniu - jest opóźnienie dojrzewania różnych procesów w organizmie. Nie towarzyszą mu żadne dodatkowe objawy i zazwyczaj ustępuje wraz z wiekiem (najczęściej około 10 roku życia) nie wymagając leczenia. Drugi rodzaj schorzenia, określany jako moczenie powikłane lub wtórne, rozpoznajemy gdy towarzyszą mu inne objawy chorobowe. Może być następstwem wad układu moczowego, zaburzeń emocjonalnych lub chorób, takich chorób jak cukrzyca, alergia, padaczka i wiele innych. Niezależnie od przyczyny, mimowolne oddawanie moczu wywiera bardzo niekorzystny wpływ na rozwój psychiki młodego człowieka. U około 20% dzieci z moczeniem występują różnego rodzaju zaburzenia emocjonalne, dlatego tak ważne jest zapewnienie wszystkim dzieciom właściwej opieki.
Problem moczenia nie tylko pozostawia ślad w sferze psychiki dziecka ale niejednokrotnie zaburza funkcjonowanie całych rodzin. W wielu domach traktowany jest jako wstydliwa dolegliwość. Bywa przemilczane i skrzętnie ukrywane przez rodziców. Zdaniem specjalistów znaczna część dzieci nigdy nie trafia do lekarza z powodu niechęci opiekunów do ujawnienia problemu. Także dzieci próbują ukrywać swój nocny kłopot, wstydząc się zarówno przed rodzicami, jak i rówieśnikami. Z tego powodu moczące się dzieci nie jeżdżą na kolonie, zielone szkoły, czy inne wyjazdy związane z dłuższym przebywaniem poza domem. Nigdy też nie nocują u kolegów. Istotna część życia społecznego pozostaje więc dla nich całkowicie niedostępna.
