„Na miły Bóg, życie nie po to tylko jest, by brać. Życie nie po to, by bezczynnie trwać, I aby żyć, siebie samego trzeba dać” czy te słowa mają sens w codziennym życiu?
Tracąc, zyskujesz. Jak to jest możliwe? Niewiarygodne. Ale tak właśnie jest. Na tym polega „inwestycja”. Nie od dziś wiadomo, że dobrze zainwestowane (utracone) pieniądze dają więcej. Podobnie jest z sercem-warto dawać je innym. Co wówczas więcej zyskujemy? Po prostu - więcej serca.
Czy w życiu chodzi tylko o to by z niego korzystać? Czy tylko to jest najważniejsze by mieć jak najwięcej? A może warto komuś coś dać? Podzielić się tym co masz z innymi?
„Ja mam mało”. Czy na pewno tak jest? Spróbuj policzyć sukienki, swetry, firany i np. kosmetyki. Pomyśl, o tym, że są na świecie ludzie, którzy nie mają zwykłego mydła. Już nie wspomnę o tym przeznaczonym do cery wrażliwej.
Bardzo trudno jest coś komuś dać! Po co dawać? To takie niemodne. „Po to pracuję, żeby mieć, a nie dawać komuś kto nie potrafi zarabiać”. Pamiętaj jednak o tym, że i tobie wiele dano. Przecież komuś zawdzięczasz to, że urodziłeś się w kraju, w którym ludzie mają bieżącą wodę, a nie tam gdzie ludzie umierają z pragnienia. Być może rodzice zapewnili ci odpowiednie wykształcenie. Bądź wdzięczny za to co otrzymałeś i ucz się dawać. Zacznij dawać a zobaczysz, że to dobra inwestycja.
Ludziom warto dać to czego potrzebują. Jeden potrzebuje twojego uśmiechu, a inny twojej pomocy przy naprawie auta. Dawanie najlepiej zacząć od najbliższych. Czy masz serce dla własnego dziecka? Tak, wiem, gotujesz mu obiady, pierzesz jego ubrania, kupujesz mu zabawki i wykonujesz mnóstwo innych rzeczy. To wspaniale, że tak czynisz, ale dziecko najbardziej potrzebuje czasu spędzonego z rodzicami. Pamiętaj można być obok siebie a nie spędzać czasu razem. Przykładowo jeśli mama czyta książkę, a dziecko bawi się w tym pokoju - nie spędzają czasu razem.
Z dzieckiem warto rozmawiać, przytulać je i bawić się z nim. Niby to oczywiste. Jednak nie dla wszystkich. Coraz więcej osób uważa, że wysokie kieszonkowe to dawanie serca dziecku. Ale dzieci proszą „Daj mi swój czas”.
Najpierw daj serce mężowi, dzieciom, rodzicom – po prostu swoim najbliższym. Gdy nauczysz się dawać serce najbliższym stwierdzisz, że wystarcza ci miłości (serca) dla kogoś jeszcze. Być może dla biednego dziecka tułającego się po ulicach…Bo życie nie po to tylko jest, by brać…
