Według art. 943 § 2 Kodeksu Pracy mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.
Mobbing można określić jako terror psychiczny w pracy, psychiczne znęcanie się. Co ma na celu takie zachowanie? Przede wszystkim chęć zniszczenia reputacji, pozbycie się z pracy lub stanowiska. Mobbing nie polega na otwartej agresji. Wręcz przeciwnie, chodzi o ukryte działania, których ofiara na samym początku nawet nie dostrzega. Do najbardziej charakterystycznych cech mobbingu zliczyć można:
• szykanowanie ofiary,
• posługiwanie się kłamstwem, oszczerstwem, podstępem, intrygą,
• izolowanie ofiary,
• powierzanie zadań trudnych, niewspółmiernych z jej kompetencjami,
• nieustanne kontrolowanie,
• pogorszenie się stanu zdrowia ofiary, głównie spowodowane długotrwałym stresem.
Mobbing może przynieść poważne konsekwencje zdrowotne dla ofiary. Osoby, które odczuły na własnej skórze psychiczne znęcanie cierpią na choroby wrzodowe i bóle głowy, stany lękowe. W niektórych przypadkach mobbing może doprowadzić nawet do samobójstwa.
Choć pojęcie mobbingu jest zasadniczo nowością w polskim prawie pracy, to przybiera ono niepokojące rozmiary w naszym kraju. Mobbing to patologiczne zjawisko społeczne, dlatego też prześladowaniom psychicznym należy stawić czoła. Nie można poddać się psychicznemu terrorowi. Jeżeli samemu jest zbyt ciężko i nie można liczyć na pomoc kolegów, znajomych z otoczenia, to można zgłosić się do Klubu Ofiar Przemocy Psychicznej w Pracy.
Sylwia M.
