fot. Fotolia
Historia rasy Dandie Dinmont terier
Dandie Dinmont terrier zawdzięcza swoją nazwę powieści Guy Mannering Waltera Scotta, w której główny bohater, farmer Dandie Dinmont, posiada właśnie takie teriery. Rasa została stworzona w XVII w. na północy Wysp Brytyjskich, gdzie wykorzystywano go do polowań na borsuki, lisy, wydry i króliki. Dziś Dandie Dinmont terier to rasa rzadko spotykana, pełniąca głównie funkcje towarzyskie.
Wygląd i pielęgnacja Dandie Dinmont teriera
Dandie Dinmont terier mierzy przeciętnie 20,5-28 cm i ważą 8-11,5 kg. Jego ciało jest muskularne i wydłużone podobnie jak u jamników. Tułów osadzony jest na krótkich łapach. Uszy nisko zwisające, osadzone; na czubku głowy głowie charakterystyczna czuprynka. Pokrywa średniej długości, twarda, lekko falująca o maści niebiesko-czarnej, rudawobrązowej lub płowej. Wymaga sporadycznego szczotkowania, przystrzygania co trzy miesiące i trymowania raz do roku.
fot. Fotolia
Zobacz także: Urok małych piesków - galeria małych ras
Ze względu na krótkie łapy, psy tej rasy miewają problemy z kręgosłupem i stawami. Szczególnie osobnikom otyłym i przemęczonym dokucza artretyzm i zapalenie kości.
Charakterystyka Dandie Dinmont teriera
Dandie Dinmont terier wykazuje cechy typowe dla terierów – upartość, śmiałość, zuchwałość i niezależność. Przywiązuje się do właściciela, lecz nie zawsze wykazuje posłuszeństwo. W stosunku do obcych wykazuje dużą podejrzliwość, co czyni z niego doskonałego stróża. Ma świetnie rozwinięty instynkt łowiecki, co nierzadko objawia się zaciętymi gonitwami za kotami i drobnymi gryzoniami.
fot. Fotolia
Ma skłonności do przejmowania przywództwa, dlatego od szczeniaka powinien być poddany solidnej nauce posłuszeństwa. Nie wolno go rozpieszczać, ponieważ łatwo staje się swarliwy i agresywny.
Lubi dominować, dlatego wobec małych, bezbronnych dzieci i osób o uległym charakterze może być złośliwy, a nawet agresywny. Tylko osoba cierpliwa, konsekwentna, pewna siebie o silnym charakterze zdoła poskromić tego niepokornego pieska.
Dandie Dinmont źle znosi samotność – jeśli przebywa na dworze, demoluje trawniki i nieustannie szczeka. Potrzebuje umiarkowanego lecz regularnego ruchu na świeżym powietrzu, najlepiej połączonego z zabawą i ćwiczeniami rozwijającymi jego myśliwskie zdolności.
Zobacz całą: Encyklopedię ras psów
