Rodzaje rododendronów:
1. Różaneczniki wielkokwiatowe
Ten typ rododendronów ma sztywne zimozielone liście. Po kilkunastu latach mogą osiągać rozmiary pokaźnego drzewa nawet wysokości 4–5 m. Kwitną od połowy maja do połowy czerwca, a ich kuliste, składające się z kilkunastu kwiatów, kwiatostany osiągają wielkość do 20 cm średnicy. Lubią miejsca zaciszne i półcieniste. Wiele odmian wymaga ochrony przed mrozem. Dominującymi kolorami kwiatów są odcienie różu i czerwieni.
2. Różaneczniki drobnokwiatowe
Te rododendrony także mają zimozielone liście, ale mniejsze. Często nie są wyższe niż metr. Niektóre zakwitają już pod koniec kwietnia. Ich kwiaty nie są duże, za to tworzy ich się mnóstwo, w kolorach różu, fioletu, odcieni błękitu i bieli. Mogą rosnąć zarówno w pełnym słońcu, jak i w półcieniu. Dość łatwo kupić odmianę odporną na mróz.
3. Azalie wielkokwiatowe
Choć mówi się o nich: azalie, to także należą do rodziny rododendronów. Osiągają do 2 metrów wysokości. Szybko się rozrastają i z roku na rok tworzą coraz bardziej zwarte kępy. Kwiatostany są okazałe, choć nieco mniejsze od różaneczników, w kolorach różu, czerwieni, pomarańczowym i żółtym. Na zimę zrzucają liście. Dobrze rosną w słońcu i w cieniu. Większość odmian jest odporna na mróz.
4. Azalie japońskie
Rododendrony tego typu mają drobne zimozielone listki, a krzewy dorastają do metra wysokości. Kwitną w maju. Najwięcej jest odmian o kwiatach różowych i czerwonych. Najbardziej odpowiada im półcieniste miejsce. Gleba powinna być wilgotna.
5. Reszta rodzinki
Najbardziej znane rododendrony to: mieszańce Forresta i mieszańce różanecznika jakuszmiańskiego, które mają mniejsze wymagania co do gleby.
6. Zanim posadzimy rododendrony
Najważniejsze, co je różni od innych krzewów, to, że rododendrony nie lubią takiej gleby, jaka jest w większości ogrodów, czyli lekko kwaśnej. Potrzebują znacznie kwaśniejszej, najlepiej o pH 4,5–5. Stąd liczne niepowodzenia w uprawie, gdy posadzi się je, nie przygotowując odpowiedniej mieszanki. Najlepiej będzie, jeśli przed sadzeniem wykopiemy duży dół głębokości 40–50 cm, szerokości 80 cm i wypełnimy go podłożem przeznaczonym specjalnie dla azalii i różaneczników (rododendronów) kupionym w sklepie ogrodniczym. Podłoże miesza się z ziemią ogrodową zgodnie z zaleceniami producenta. Można też samodzielnie sporządzić dobrą mieszankę z torfu, przekompostowanej kory sosnowej i ziemi ogrodowej w proporcjach 1:1:1. Do takiego podłoża można dodać garść nawozu do różaneczników.
Uwaga na mrozy!
Młode krzewy warto przykryć jesienią włókniną lub gałązkami świerkowymi, co osłoni je przed mroźnymi wiatrami i intensywnym wczesnowiosennym słońcem.
ABC pielęgniacji rododendronów:
- Wokół krzewów układamy 5-centymetrową warstwę kory. To chroni ziemię przed wysychaniem i utrudnia rozwój chwastów.
- Usuwamy przekwitłe kwiatostany, aby przedłużyć okres kwitnienia krzewów.
- Nie przekopujemy ziemi wokół krzewów, żeby nie uszkodzić korzeni.
Sprawdzone rady
- Rododendrony należy kupować wyłącznie w pojemnikach. Sadzonki z gołym korzeniem, bez ziemi, nie przyjmą się. Rośliny można sadzić zarówno wiosną jak i jesienią, ale najlepiej kupować takie, które mają kilka kwiatów. Wtedy mamy pewność, że kupujemy odmianę, która będzie nam pasować kolorystycznie do kompozycji.
- Najlepsze miejsce. Różaneczniki lubią zakątki lekko zacienione lub nawet cieniste. Dobrze też, jeśli jest to miejsce osłonięte od wiatru. Wspaniale czują się w pobliżu oczka wodnego, dzięki któremu powietrze jest lekko nawilżone. Nie znaczy to jednak, że nie będą dobrze rosły, gdy nie masz w ogrodzie oczka.
- Najlepiej sadzić je w skupiskach, po 3–4 krzaki obok siebie, ale w takiej odległości, aby mogły się rozrastać. Między tymi, które osiągają znaczne rozmiary, zachowaj odległość 1-1,5 m. Mniejsze możesz posadzić gęściej, co ok. 80 cm.
- Gdy żółkną liście, rozsyp dookoła grubą warstwę nieodkwaszonej kory sosnowej.
- Niewielkie odmiany świetnie rosną w głębokich skrzyniach, a nawet donicach.
