Nie trzeba było długo zachęcać mnie do tej pozycji. Nie dość, że tematyka ciekawa, to i osoba mistrza Pawłowskiego robi swoje... bo Walerian Pawłowski mistrzem jest i basta! Ten niestrudzony popularyzator muzyki wykorzystuje w książce wszystkie atuty swej także pedagogicznej działalności. Pawłowski przez wiele lat „zarażał” młodzież miłością do muzyki i jak nikt potrafił to robić. Słuchacze i czytelnicy wiedzieli, że z nim nigdy nie będzie nudno. Tak też jest i w książce, o której dzisiaj mowa. „Muzyka i miłość” to zbiór opowiadań, które w sposób niezwykle żartobliwy przedstawiają „miłosne” dzieje muzyków. Autor z typowym dla siebie dystansem opisuje perypetie klasyków, zapomnianych już postaci historycznych czy... starożytnych bożków. Tak duży przekrój pozwala wyciągnąć prosty wniosek: Muzyka i miłość przenikają się bezpośrednio. W dodatku z częstotliwością, jakiej nikt chyba się nie spodziewał. Zresztą pomyśl, Drogi Czytelniku, ileż to razy uczucie pchało Cię w ramiona muzyki i odwrotnie. Czyż nie jest tak, że muzyka często potęguje uczucie, lub – jeśli niefortunnie dobrana – ma działanie odpychające? Dlaczego uroczystości ślubne ozdabia się Marszem Weselnym Mendelssohna a nie np. którymś z death-metalowych „szlagierów”? No właśnie, reakcje mogłyby być różne... O reakcjach, zachowaniach i przede wszystkim skutkach połączenia muzyki z miłością dowiemy się czytając tę książkę.
Za styl, za treść, za poczucie humoru – Serdecznie polecam!
Walerian Pawłowski
„Muzyka i Miłość”
Polskie Wydawnictwo Muzyczne
www.pwm.com.pl
Klaudiusz Cholewiński