Choroby weneryczne – kiła

Wenerologia to ta dziedzina medycyny, która zajmuje się m. in. chorobami przenoszonymi drogą płciową. Kiła jest właśnie takim schorzeniem i mimo znaczącego rozwoju nauk medycznych nadal występuje wśród społeczeństwa. Ma to związek z szerzącą się narkomanią, ryzykownymi kontaktami seksualnymi, prostytucją i częstymi zmianami partnerów. Istnieje także opinia, że u osób homoseksualnych również istnieje duże zagrożenie rozprzestrzeniania się kiły.
/ 27.10.2010 06:58

Wenerologia to ta dziedzina medycyny, która zajmuje się m. in. chorobami przenoszonymi drogą płciową. Kiła jest właśnie takim schorzeniem i mimo znaczącego rozwoju nauk medycznych nadal występuje wśród społeczeństwa. Ma to związek z szerzącą się narkomanią, ryzykownymi kontaktami seksualnymi, prostytucją i częstymi zmianami partnerów. Istnieje także opinia, że u osób homoseksualnych również istnieje duże zagrożenie rozprzestrzeniania się kiły.

Kiłę odkrył Kolumb?
Uznaje się że bakteria wywołująca kiłę – krętek blady – przybyła do Europy z Haiti. Winę za „sprowadzenie” tego drobnoustroju mają ponosić marynarze, oddający się swawolom z miejscowymi kobietami, o egzotycznej urodzie. W tych to czasach kiła była chorobą nieuleczalną, wiodącą do kalectwa lub śmierci. Teraz można ją skutecznie leczyć, jednak terapia musi być włączona odpowiednio wcześnie. Jednak jest to trudna sprawa, ponieważ kła może nie dawać objawów przez kilka lat...

Jakie są objawy kiły?
Kiła, inaczej syfilis ma mniej lub bardziej charakterystyczne objawy. Pojawiają się one w zależności od stadium choroby:

  • kiła pierwotna – symptomy występują najczęściej do 3 tygodni od zarażenia, ale mogą też pojawić się do 90 dni, a są to owrzodzenia narządów płciowych, w jamie ustnej i ustach lub innych częściach ciała
  • kiła utajona – objawy występują od 3 do 6 tygodni od wystąpienia owrzodzeń, a zalicza się do nich plamkowo-grudkową wysypkę na dłoniach i stopach, ból gardła, gorączka, ból głowy, zapalenie opon mózgowych, spadek masy ciała, przerzedzenie włosów, powiększenie węzłów chłonnych
  • kiła wtórna – to około roku bezobjawowego
  • kiła późna – do 30 lat od zakażenia: problemy z sercem, stawami, kośćcem, wątrobą, ślepota, zaburzenia psychiczne, objawy neurologiczne, wycieńczenie i śmierć

Drogi zakażenia i czynniki ryzyka zachorowania
Kiłą można się zarazić przede wszystkim przez stosunki seksualne (waginalne, oralne i analne), a także kontakt z wysypką na skórze osoby chorej lub wewnątrzmacicznie (matka-płód). Wówczas może dojść do niekorzystnych zmian w układzie nerwowym dziecka, skutkujących później jego niedomogą. Syfilisem nie zarazimy się korzystając z garderoby osoby chorej, wspólną łazienkę i pływając na basenie.

Najczęściej na kiłę zapadają:

  • młode kobiety po 20 roku życia i mężczyźni po 30
  • osoby żyjące w ubóstwie, niedbający o higienę
  • homoseksualiści
  • uzależnieni od narkotyków
  • osoby świadczące usługi seksualne

Diagnostyka i leczenie kiły
Pewność, że mamy do czynienia z syfilisem daje wykonanie serologiczne odczyny kiłowe. Zatem konieczna jest wizyta w poradni dermatologiczno-weneroligicznej lub ginekologicznej.
Jak prawie każda bakterię można unicestwić odpowiednim antybiotykiem, tak i krętak bladego można nim zabić. Na ogół są to penicyliny. Kiła najłatwiej się leczy w pierwszych stadiach jej trwania. Jednak gdy krętek spowodował już zmiany w organach – nie jest możliwe ich zregenerowanie.

Profilaktyka kiły:

  • wierność partnerska
  • unikanie ryzykownych zachowań seksualnych
  • rezygnacja z używek
  • dbałość o higienę intymną i otoczenia
  • stosowanie prezerwatyw
  • baczna obserwacja swojego ciała pod kątem wystąpienia objawów i szybka interwencja (wizyta u lekarza)

Opracowano na podstawie:
Piętowska J., Kiła - czy jest się czego obawiać? (dokument elektroniczny). URL: http://www.wenerologia.info/art/wen_art007.html

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA